Lammert de Bruin ‘Een journalistiek verhaal is iets heel anders dan een True Crime podcastserie.’
In aanloop van de Online Radio Awards interviewen wij diverse online radiomakers en podcasters. Ditmaal: Lammert de Bruin van de podcastserie De Showbizzmoord.
De Showbizzmoord in de mediastad was begin jaren 80 landelijk nieuws, maar ook enige jaren terug stond het moordmysterie weer volop in de dagbladen toen bleek dat de oorspronkelijke dader toch niet schuldig was. Hoe kwam je op het idee om hier een podcast over te maken?
Ik had al een aantal keren over de zaak gehoord en interviews erover gezien maar nooit het hele verhaal gehoord. Ik ontdekte dat dat hele verhaal nooit echt verteld was en dat het nog steeds onduidelijk was wie Bart van der Laar had vermoord. Hoe meer ik in de zaak dook hoe meer ik er door werd gegrepen. Ik viel van de ene in de andere verbazing toen ik de verhalen hoorde over bijvoorbeeld drugssmokkel, oplichting, omkoping en de ontvoering van een nog jonge Peter R. de Vries. Toen ik die verhalen voorlegde aan mijn oud-collega van EenVandaag Babs Assink was zij meteen enthousiast om er samen met mij een podcastserie over te maken.
Zelfs Spreekbuis.nl kreeg na een publicatie over deze podcast van oude mediamensen te horen dat ze niets met deze moord te maken hebben en zij niet snappen waarom deze case weer opgerakeld moet worden. Kreeg jij dit soort signalen ook tijden het maken van deze podcast?
Die kregen we zeker! Een flink aantal sterren van toen, die met Bart samen hadden gewerkt wilden niet meewerken aan onze podcast. Omdat het lang geleden was of omdat ze het er liever niet meer over wilden hebben. Je moet niet vergeten dat het een hele andere tijd was waar sommige mensen nu liever niet meer aan herinnerd willen worden. Zo kwamen we artikelen tegen uit tijdschriften van toen over extravagante feesten waar volop drugs werd gebruikt en waarbij soms jonge prostituees aanwezig waren. Ik kan me goed voorstellen dat je daar liever niet mee wilt worden geassocieerd. Gelukkig waren er mensen als Eddy Ouwens die daar niet moeilijk over deden en ons wel wilden vertellen hoe het er in die wilde tijd aan toe kon gaan in Hilversum.
Hoe wordt binnen de publieke omroep zo’n idee uiteindelijk omgezet tot een daadwerkelijke podcastproductie?
We hebben ons voorstel eerst neergelegd bij AVROTROS en via onze podcast coördinator Wibo Dijksma is het voorstel naar NPO Radio 1 gegaan. Daar reageerden ze gelukkig enthousiast waarna we aan de slag konden. Via Wibo kwamen we bovendien in contact met Ivo Samplonius die zorgde voor de montage, audiovormgeving en nabewerking. Hij voelde gelukkig precies aan wat wij wilden: namelijk de tijdsgeest van de late jaren zeventig en de vroege jaren tachtig in het geluid van de podcast proberen te vangen.
Voor jou was dit de eerste podcastserie die je maakte. In hoeverre is het maken van een podcast anders dan een radioverslag?
Babs en ik zijn journalisten en dus wel gewend om een verhaal te vertellen. Maar een journalistiek verhaal is iets heel anders dan een True Crime podcastserie. Dat verhaal moet je toch meer als een detective of een ‘Who done it’ proberen te vertellen, met bijbehorende spanningsopbouw. We besloten voor de opbouw van de serie de chronologische tijdlijn aan te houden. En om onze eigen rol (die in veel andere podcasts leidend is, bijvoorbeeld in de vorm van een zoektocht) zo beperkt mogelijk te houden. Dit omdat er in dit verhaal al zóveel details waren te vertellen, dat onze eigen rol daar bovenop als extra verhaallijn teveel voelde. Bovendien hadden we het geluk hele sterke sprekers te hebben en gebruik konden maken van veel muziek uit die tijd, waardoor we de geluiden van grindpaden en deurbellen achterwege konden laten omdat het niet veel toevoegde. Wat dat betreft is de podcast in een journalistieke traditie gemaakt (waarbij alles tot in detail is geresearcht en dubbel gecheckt) maar op een meer verhalende wijze verteld.
Podcasts weten een steeds groter publiek te trekken, maar haalt het nog lange niet bij tv en radio. Wat moet volgens jou gebeuren om de podcastconsumptie verder te laten groeien?
Wat mij betreft één van de grootste complimenten die wij een aantal keren hebben gekregen was van mensen die zeiden dat ze nog nooit een podcast hadden geluisterd, maar dit door De Showbizzmoord nu wel zijn gaan doen. Toen ik vroeg waarom ze eerder niet luisterden en nu wel, bleek dat ze veel podcasts te lang vinden duren of te saai vinden. Onze afleveringen duren tussen de 20 en 30 minuten. Dat is ideaal voor een ritje van werk naar huis. Sommige podcasts duren langer dan een uur en ik denk inderdaad dat dit veel mensen tegenhoudt om eraan te beginnen. Een dominee van een kerk waar ik vroeger eens heenging zei dat de spanningsboog van een persoon om naar een preek te kunnen luisteren minder dan 10 minuten is. Dat is de afgelopen jaren denk ik nog verder afgenomen. Dus daar moet je rekening mee houden. Ik hoor soms zelf ook podcasts waarbij gewoon de microfoon wordt aangezet, mensen gaan praten, en na een uur wordt de microfoon weer uitgezet. Vervolgens wordt dat dan zonder al teveel vormgeving, montage of audionabewerking online gezet. Ik kan me voorstellen niet iedereen er van houdt om daar naar te luisteren.
Ben je na dit grote succes al bezig met een nieuwe podcastserie?
We hebben twee fantastische ideeën voor een nieuwe serie, waarvan er 1 nu bij de NPO ligt. We hopen dat die snel wordt goedgekeurd zodat we in dat verhaal kunnen duiken, en wie weet zo weer een mysterieuze dood kunnen ophelderen!
Kijk voor meer informatie op onlineradioawards.nl